Monthly Archives

September 2013

«Инватакси» – қиыншылықсыз өмір

By | Мүгедектерге–лайықты өмір

« нватакси» - қиыншылықсыз өмірҚыркүйектің 28-і жұлдызында, сенбі күні «Сәби» Кайырымдылық Қорынан жаңа 10 Volkswagen көліктері Қазақстанның 5 қаласының мүгедектер қоғамдарына сыйға тартылды. Қазіргі кезде еліміздің 20 қалаларында, яғни кеңінен қозғалысы шектеулі адамдарға ақысыз « нватакси» қызметі көліктік тасымалдау қызметі атқарылып келеді. Ал енді Қормен сатып алынып барлық аймақтарға тегін тапсырылған арбадағы мүгедектерге арналған гидравликалық көтергіш құрылғыларымен жабдықталған арнайы көліктердің саны 62-ге жетті.



« нватаксидің» арқасында еліміздің әр түкпіріндегі ерекше қажеттіліктері бар мыңдаған адам еркін қозғалысын сезінуде. Енді тек қана өз қалаңыз бойынша қызметтің байланыс нөмірлерін терсеңіз, сол сәтте арбада отырған жолаушыны жұмысқа, оқуға немесе әкімшілікке болсын, салық комитетіне, медициналық мекемеге мен оңалу орталығынада жеткізу үшін көліктің қызметі даян болады. Егер адам бірінші қабаттан жоғары тұратын болса, оған қоса оны « нватакси» көліктерінде жабдықталған арнайы мобильді баспалдақ көтергіштің көмегімен төмен түсіріп береді. Ең бастысы бұның бәрі де еш төлемсіз!



Осындай орасан зор жобаны жүзеге асыру үшін «Сәби» Қорымен 400 000 000 теңгеден аса қаражат жұмсалды.

«Саби» қазақстан футболының отанында

By | Спорт-денсаулық-жетістікте
«Саби» қазақстан футболының отанындаСемей қаласының нашар еститін № 4 мектеп-интернатының алаңында 20 қыркүйек күні өткен Сәби қайырымдылық қорының көмегімен салынған көпфункциональды спорт алаңының ашылуы рәсімі нағыз үлкен мейрамға айналды. Бұл шара Қазақстан футболынының 100 жылдығына арналған мерейтойының қалалық бағдарламасына кірді, осыған орай 3 күн бойы бүкіл қала футбол қуанышына бөленді. 



нтернаттың тәрбиеленушілері жаңа алаңды ресми түрде ашылынуының алдына сынап алаңға ырза болды. Жас спорстсмендерге заманауи төсеніш «жасанды төсеніш» ұнады оның -асфальтқа қарағанда жарақат алуға қаупі жоқ, сосын топырақ секілді шаңды аспанға көтермейді. Өз көзімен осындай таңқаларлықтай өзгерген аулаға сүйсіне қарайсың. 



Тұсаукесер күні ауа райының айтарлықтай салқандығына қарамастан, жаңа стадионда оқушылар, мұғалімдер, мекеменің құрметті қонақтары жиналды. Мерейтойға келген әйгілі футбол командыларының ардагерлері мен ойыншылары ерекше таңданысқа ие болды. 



Қызыл бау салтанатты түрде кесілді, аспанға түрлі-түсті шарлар жіберілді сонымен қатар балалар мен семейліктерді құттықтаумен көптеген жақсы сөздер айтылып кетті. Осындай тамаша сыйлық үшін ерекше алғысты Сәби Қорының жағына айтылды. Сөзге келсек біздің Қормен Қазақстан жерінде салынған осы спорт нысаны 29-шы болып келеді ал ШҚО-да салынған 5-ші нысан.



Логикалық жалғасы ретінде дәстүрлі жыл сайын №4 мектеп-интернатының аймағында интернаттық мекемелердің тәрбиеленушілері арасында өткізіліп отыратынминифутболдың XIV турнирі басталуын білдіретін арбитрдың ысқырығы болды.



Барлықтарыңа сәттілік тілейміз және жанымыз ашиды. Біз – әдемі спорт үшін біз!

Қажымұқан – аты аңызға айналған қазақ палуаны

By | Бағы жанғандар

Қажымұқан – аты аңызға айналған қазақ палуаны Қажымұқан Мұнайтпасов (1871 – 1948) – спорттық жекпе-жег әлемінде ең күшті мұсылман палуаны ретінде танылды. Оның атымен XX ғасырдағы Қазақстандағы дене шынықтыру мен спорттың пайда болуы және дамуы байланысты. Төңкеріс кезеңіне дейінгі жылдарда, тек қана Қажымұқан халықаралық алаңдарына жарып шыға алды және өзін ғана емес сонымен қатар халқын көптеген елдердің спорттық алаңдарында танытты. 

Қысқаша өмірбаян орыс тілінде жарияланып отыр.
 
Сильнее всех
Родился
Кажымукан в Акмолинской области. Молва утверждает, что вес младенца был
шесть килограммов. Его отец Мунайтпас Ернаков был человеком весьма
скромным и очень бедным, но обладал недюжинной физической силой, часто
выходил победителем в борцовских поединках. Кажымукану не было и 17
лет, когда он уже славился как силач, имеющий на своём счету немало
побед над известными в тех краях борцами.
С
детства мальчик был крепким и выносливым и уже в юности отличался
недюжинной силой. Рассказывают, что в 16 лет, работая по найму, он
поднял 480-килограммовый чан с маслом, который не могли сдвинуть с места
десять человек. А еще говорят, что был такой случай: в год, когда
Кажымукану исполнилось 18 лет, зима выдалась снежной и холодной.
Понадобилось хозяину, у которого батрачил юноша, привезти сено для
скота. Думал он, думал, кого в трудный путь отправить, и остановил свой
выбор на Кажымукане, решив, что в случае чего, сына бедняка никто не
хватится. Да и силища огромная у этого парня, только он и справится.
Добрался Кажымукан до места, загрузил сеном сани. Но на обратном пути
степь завьюжило, и начался сильный буран. Дорогу занесло, лошади
выбились из сил, а одна, не устояв на ногах, упала и больше не могла
подняться. Тогда парень погрузил ее на сани поверх сена и, привязав
вторую лошадь сзади, сам впрягся в сани вместо лошади и так дошел до
аула. Подобных историй, перешедших в разряд легенд, сохранилось немало.
Немало их связано и со спортивной карьерой Кажымукана.
Началось
же все с поединков, которые проводились между сельскими парнями. Уже в
10–11 лет юный богатырь участвовал в состязаниях палуанов и нередко
одерживал верх не только над ровесниками, но и над парнями, которые были
старше его на 5–6 лет. Повзрослевшего юношу стали звать на тои, где он в
поединках с другими палуанами развлекал гостей. Заниматься спортом
целенаправленно Кажымукан начал уже в зрелом возрасте.
Помог
тому случай. В 1904 году на гастроли в Петропавловск приехал
Санкт-Петербургский цирк. К слову, в XX веке выступления по
греко-римской борьбе проводились преимущественно в цирке и были
обязательным номером программы. Во втором отделении начинаются
состязания борцов. В конце представления на арену вышел младший брат
хозяина цирка, знаменитый русский борец Андрей Злобин, и пригласил
побороться с ним всех желающих. После нескольких минут колебаний на
поединок решился 33-летний Кажымукан. Лишь на 18-й минуте Злобину
удалось положить богатыря на лопатки. Не скрывая своего восхищения,
русский борец предложил Кажымукану отправиться в Санкт-Петербург в
спортивную школу вана Лебедева. В рекомендательном письме, с которым
казахский силач отправился в российскую столицу, кроме прочего, было
сказано: «Я нашел тебе самородок, настоящий самородок».

Мировая звезда
В
Санкт-Петербурге Кажымукан проучился два года. По окончании спортивной
школы палуан стал работать в Омском цирке, администрация которого
придумала ему целую сценическую легенду и японский псевдоним Ямогата
Муханура. В народе ходили слухи о грозном самурае, телохранителе самого
японского императора, которого выслали из Японии якобы за то, что тот
голыми руками убил другого самурая. Выступал Кажымукан и под именем
Черный ван. Этот псевдоним ему дали, когда он выступал в четверке
вместе с тремя другими ванами – Поддубным, Шемякиным и Заикиным. Во
время поездки в Турцию борцу предложили выступить под именем
Кара-Мустафа. Надежды организаторов поединков оправдались – имя
действительно привлекло турецких зрителей. В поединке с известным
турецким единоборцем Нуруллахом Кажымукан одержал убедительную победу,
чем снискал уважение и симпатию сановного правителя Стамбула Шакир-паши,
который предложил ему совершить хадж в благословенную Мекку. После
паломничества на святую землю наш палуан, имевший от рождения имя Мукан,
получил почетное звание хаджи. с 1912 года выступал только под именем
Хаджи Мукан.
Спортивная,
как и цирковая, карьера Кажымукана насчитывает 13 лет – с 1904 по 1917
год. За это время он объехал 54 города в нескольких странах мира. Слава о
нем гремела не только в России, в которой в те годы жил борец, но во
Франции и Турции. За годы спортивной карьеры он сумел завоевать 48
золотых и серебряных медалей и орденов. Но, к сожалению, не сохранил ни
одной. Часть наград была заложена, другая раздарена знакомым и землякам.
А что-то в тяжелые времена пришлось обменять на продукты. Почти двумя
десятками медалей и орденов до недавнего времени владели потомки
известного эстонского борца Вейланда Шульца – коллеги и друга
Кажымукана, с которым наш палуан начинал спортивную карьеру в школе
Лебедева. В 1914 году, находясь на гастролях, Кажымукан получил
трагическое известие – умер отец. Не имея наличных денег, борец заложил
все имевшиеся на тот момент награды у Вейланда Шульца, но выкупить
обратно так и не смог.
Лишь
в 1993 году след нескольких наград Кажымукана отыскался на аукционе
спортивных раритетов в Санкт-Петербурге, куда правнуки Шульца выставили
часть вещей из коллекции. Здесь их приобрел Алимкул Буркитбаев, ученый,
писатель и спортсмен, внесший огромный вклад в изучение биографии
Кажымукана. Всего было выкуплено четыре награды – три ордена и пояс.
Позже все они были куплены Областным спортивным музеем имени Хаджи
Мукана в с. Тамерлановка Южно-Казахстанской области. Сегодня это самые
ценные его экспонаты.

Семья
О личной жизни Кажымукана известно, что женат он был четыре раза. Первой его
супругой
стала наездница Надежда Чепковская, с которой палуан познакомился,
работая в составе трупы Омского цирка. Рассказывают, что судьбы молодых
людей были схожи. Как и Кажымукан, Надежда была из бедной семьи, но
сильный, волевой характер позволил ей стать известной цирковой
артисткой. В Омске будущие супруги обвенчались по мусульманскому обычаю,
и Надежда получила новое имя – Батима. Вскоре у пары родился сын
Халиол. Сведений о том, как долго прожили вместе Кажымукан и Надежда,
нет. звестно лишь, что в 1930 году борец вернулся в Южный Казахстан
один. Согласно одной из версий, уехать на родину ему пришлось из-за
гонений, ставших следствием его знакомства с Сакеном Сейфуллиным. Со
второй женой – Рысты Кажымукан прожил всего пять лет. Заболев, супруга
скончалась, оставив ему троих дочерей. Третья и четвертая жены – Мынаим и
Бибжан – достались мужчине от умерших родственников. Обе подарили ему
по сыну.
Для
себя денег Кажымукан так и не скопил. Единственным его богатством были
дети. Никого из них уже нет в живых, а вот внуки и правнуки богатыря по
сей день живут в Южном Казахстане. Умер прославленный борец в 1948 году
на 77-м году жизни, сохранив до последнего дня ясность ума и физическую
форму.

В статье использованы материалы с сайтов:
http://acwf.ucoz.kz/index/0-37
http://sim.kz/istoriya/pod-imenem-hadzhi-mukan.html

Кітап пен скрипканы қолға алып есейген өмірге аттану

By | Қордан сыйлықтар

Кітап пен скрипканы қолға алып есейген өмірге аттану С. Бегалин атындағы Мемлекеттік балалар кітапханасы – «Сәби» Қорының бұрыннан келе жатқан досы. Олардың қызметі қызықты кітапсыз өмірін өткізе алмайтын, жайлы оқырман залдарында күн кешетін балалардың игілігі үшін қызмет атқарып келеді.

Алайда, бұл жер тек кітаптарымен ғана қызығушылық туғызбайды. «Бегалинде» компьютер мен интернетті меңгеруге болады және музыка тыңдап, кино көруге болады. Сонымен қатар, кітапхананың негізінде құрылған әр түрлі үйірмелер жас балғындарды шығармашылыққа әуестендіреді. Бұл жерде олар сурет салуды, мүсіндеуді, қолымен ұсақ-түйек заттарды жасауды және тағы да басқа көп нәрсеге үйренеді, а кейбіреулері болса өздерін балалар-жасөспірім театрының актері ретінде сынап та көреді.

«Сәби» Қайырымдылық Қоры аталған ұйымның әр түрлі жобаларын және бастамалырн бірнеше рет шынайы түрде қолдаған болатын, арнайы сыйлықтар мен кішкентай оқырмандарға кітаптар тапсырған.

Қазіргі кезде, біз кішкентай әртістер саханада ойнаған кезде, қойылымдарды әуенмен сүйемелдеу үшін театр үйірмесін музыкалық аспаптармен жабдықтадық. Кім біледі, бәлкім солардың біреулері үлкен шығармашылық жолына алғашқы қадамын осы жерден бастайтын да шығар.

«Талпынып жас жүрегім, жырыммен жайды қанатын…»

By | «Әлем» бағдарламасы

«Талпынып жас жүрегім, жырыммен жайды қанатын...»Біздің Қорымыздың жұмысында сіздермен сүйсіне бөлісетін ерекше сәттер бар.



Сондай уақиғалардың біреуі – жас ақындардың қазақ тілінде жазылған өлеңдер жинағының шығарылуы болып табылады. Осы кітапшаға «Сәби» Қорымен ұйымдастырылғанжыл сайынғы ақындар мүшәйрасына қатысушылардың ең талантты жас ақындарымыздың таңдамалы өлеңдері кірді. Шығармашылық сайыстың соңынан баспа шығару дәстүрге айналып кетті.



Ерке баламыздай ұзақ уақыт бойы өсіріп және бар күшімізді жете салған «Талпынып Жас жүрегім, Жырыммен Жайды Қанатын…» атты жаңа кітапшасының беттерін аса көңілмен ашамыз. р әріппен мен белгілер бұл жерде жайдан тұрған жоқ: ұлттық ою-өрнегімен заманауи рәміздердің күрделі шиеленісуі уақыттың тұрақтылық ойын көрсетеді, бірақ та өзгерістерден құтыла алмаушылығын; халықтың бірлігі, бірақта ұрпақтың айырмашылығын көздейді. Дәл осы туралы жас жазушылар дәл мағынаға, отаншылға және жүрек жылуына толған өздерінің шығармаларында жазады.



Балалардың философиялық ойы, жастарынан оза таңкарлықтай терең. Барша оқырмандарға олардың жұмыстарын таныстыру соншалықты бізге қуанышты. Бұл «өлеңдер жинағы» бұйырғандай авторлардан басқа, олар оқып жатқан мектептердің кітапханаларына, сонымен қатар тұрғылықты аудандардың барлық мектептеріне сый ретінде жіберіледі. Бұдан басқа жинақтың даналары аудандық білім департаменттеріне сыйға тартылады.. 



Біздің сайтымыздың оқырмандарына кітапшаның электрондық нұсқасын осы жердеоқып және бағалауға мүмкіндіктері бар. Сіздерден қызықты ой-пікірлеріңізді қуана күтеміз және 2014 – ақындар мүшәйрасына қатусыға шақырамыз.

Русский

Қазақ тілі

English